10.15.2011

DEPRESSION: Pinipilit kong lumaban kahit TAMAD na TAMAD na ako.

Maraming katanungan..na di ko naitanong..bat kailangan tanggapin ang lahat..bat ganun? =( nalulungkot ako...nagiging introvert na ako...kailangan talagang itago!

It all started with a doubt. Then followed by keeping the question to pop out-- I don't want CONFLICT..that's why I chose not to ask. But the thing is...negative thought always occupied my mind...di ko alam bakit...(symptoms of DEPRESSION na pala yun!) nahirapan akong mag tanong...ayoko ng away..but why is it-- we fight! Napaka NEGATIVE ko...I used to be a HAPPY person, and OPTIMISTIC..but now even a SMILE..hirap ako, minsan PLASTIK na ako eh...there are times, pag ako lang mag isa, it feels like I wanna end up my life...I'm struggling talaga..I don't know what to do...nilalabanan ko naman ah, pero ang hirap...kailangan kong intindihin ang lahat..NAHIHIRAPAN na ako..

Siguro may kinalaman yung liit ng tenga ko..LOL..kasi sabi eh pag maliit ang tenga, maagang kunin ng taas..eh pero sabi sabi lang naman yun eh...hehe!

Nakakatakot ang ganitong karamdaman kasi laging madilim ang naiisip..para bang palapit na palapit ako sa kadiliman...Masaya na malungkot..di ko maintindihan talaga...nagagalit ako bigla...at napaka iritable ko...ngayon masaya ako after a minute malugkot at galit ako. Tapos biglang sasage yung mga NEGATIVE na naka baon sa utak ko..yung mga tanong ko na di ko naitatanong... ang hirap talaga.....parang kinakalaban ko ang sarili ko...whew! 

Basta..kailangan kong LABANAN tong nararamdaman ko ngayon...marami pa akong gustong gawin sa buhay ko...basta pinipilit kong lumaban kahit tamad na tamad na ako...

I hope and I wish kakayanin ko pa...